‘Ik leef alsof ik geen beperking heb’
Thomas Maas (37 jaar) laat rolstoelgebruikers zien dat de wereld – ook op vier wielen – aan je voeten ligt. Toch kan het een zoektocht zijn je leven als ‘roller’ vorm te geven, want vind je weg maar eens in alle beschikbare hulpmiddelen. WheelChair Mafia kan uitkomst bieden.
Elf jaar geleden was Thomas Maas betrokken bij een ernstig verkeersongeluk op Curaçao. Tijdens een achtervolging botste hij als automobilist op een betonnen rand langs de kant van de weg. Zijn autogordel was kapot en via de voorruit werd hij uit de auto geslingerd. “Ik werd wakker met helse pijn en in volledige paniek,” vertelt Thomas. “In het ziekenhuis bleek dat ik klaplongen had, een hoofdwond tot op mijn schedel en ik had mijn rug gebroken. Dat laatste resulteerde in een dwarslaesie, daar konden ze niets meer aan doen.”
Burn-out
Een intensief en langdurig behandeltraject bij De Hoogstraat Revalidatie in Utrecht volgde. “Na een jaar herstellen wilde ik vooral weer doorgaan en opbouwen. Ik ben vol gas en goede moed gaan werken, eerst in de verzekeringswereld en daarna bij Welzorg. Het waren lange werkweken en ik had veel pijn die ik onderdrukte met medicatie. In dezelfde periode kwam mijn vader te overlijden en kreeg ik na een ivf-traject een zoon met mijn toenmalige vriendin die het kort daarna uitmaakte. Op een gegeven moment was het te veel, ik kwam thuis te zitten. Het ging niet meer.”
Elkaar helpen
Thomas zat niet bij de pakken neer. “Ik ben gaan praten met een psycholoog, om alles wat er was gebeurd op een rustige manier te verwerken.” En hij ontmoette Frank Sanders, de oprichter van WheelChair Mafia via een rolstoelgroepje in Woerden. “We hadden meteen een klik. Hij vertelde over WheelChair Mafia, een platform waarop hij ontoegankelijkheden in winkels en restaurants aankaartte en nieuwe rolstoelgerelateerde producten deelde. Hij wilde graag groeien en samen zijn we gaan onderzoeken hoe we dat konden gaan doen.” Hun gezamenlijke doel werd al snel duidelijk. “We willen rolstoelers verenigen, zodat we elkaar op een positieve manier kunnen helpen en niet elk voor zich het wiel opnieuw hoeven uit te vinden.”
Testen
Ze gingen in gesprek met gemeenten, rolstoelleveranciers en stakeholders. “We kunnen nu laten zien welke leuke activiteiten er voor rollers zijn en testen producten en rolstoelen. Dat laatste is ook hun verdienmodel geworden. “Op dit moment test ik voor langere periode een op maat gemaakte rolstoel. Regelmatig zit ik bij het bedrijf om mijn ervaringen te delen en aan te geven wat verbeterd kan worden,” vertelt Thomas. “We willen onafhankelijk blijven en doen niet aan sponsoring.” Hun Facebook en YouTube kanaal, waar ze berichten en filmpjes plaatsen, hebben inmiddels ruim 150.000 volgers en ook internationaal worden hun berichten opgepakt.
Ambitie
“We willen graag verder uitbreiden met onze social media kanalen en webshop. Ook wilden we een experience centre opzetten, waar je als roller voor alles op één locatie terecht kunt. Helaas is dat financieel nog niet haalbaar.” Het leukste aan zijn baan – veertig uur per week – vindt Thomas het contact met mensen. “Wij participeren bij zoveel events, daardoor zit ik aan tafel met veel verschillende partijen. Dat vind ik heel waardevol.” Ook privé gaat het hem voor de wind. “Drie jaar geleden ben ik gaan Tinderen en kwam er mijn huidige vriendin tegen. Zij werk in het ziekenhuis als verpleegkundig specialist en kijkt naar mij als persoon, niet als gehandicapte. We gaan binnenkort trouwen.”